1.1 Park kieszonkowy to skwer lub zieleniec

Park kieszonkowy to po prostu mały park publiczny, nazywany też skwerem lub zieleńcem. Często używana obecnie nazwa to dosłowne tłumaczenie angielskiego pocket park. Określenie to zostało po raz pierwszy użyte dla założenia powstałego w Nowym Jorku w 1967 roku.

Powierzchnia takiego terenu zieleni wynosi od kilkudziesięciu metrów kwadratowych do pół hektara.  

Parki kieszonkowe powstają na terenach miejskich, przedmiejskich lub wiejskich, na gruncie publicznym bądź prywatnym, na niewielkich niezabudowanych działkach. Często do ich tworzenia wykorzystuje się fragmenty spontanicznej zieleni lub tereny dawniej obsadzone drzewami (np. dawne cmentarze). Bywają tworzone jako czasowa forma zagospodarowania terenu przeznaczonego pod inwestycje budowlane w przyszłości. Park kieszonkowy stanowi enklawę zieleni w mniej lub bardziej zwartej zabudowie, czasami ogrodzoną i użytkowaną w pewnych godzinach dnia.

1.2 Znaczenie małych parków w miastach

Małe parki umożliwiają kontakt z zielenią, oferują miejsce odpoczynku na ławce lub kocu. Często wkomponowana jest w nie mała siłownia na wolnym powietrzu lub plac zabaw. Mogą być tworzone wokół pomników, miejsc pamięci, instalacji artystycznych.

Popularność parków kieszonkowych rośnie, ponieważ dają one możliwość wypoczynku w zieleni blisko miejsca zamieszkania lub pracy. Wielu mieszkańców miast ma potrzebę codziennego kontaktu z naturą. Park kieszonkowy wpisuje się w ideę miasta przyjaznego ludziom, w którym usługi zabezpieczające ważne potrzeby życiowe znajdują się w zasięgu pieszego spaceru. W terenach silnie zurbanizowanych jest to szczególnie ważne dla osób mniej mobilnych – rodziców z małymi dziećmi, osób starszych, z niepełnosprawnościami.

Małe parki podnoszą także jakość życia, będąc miejscem spotkań sąsiedzkich, spontanicznych pikników, lunchów w przerwie w pracy. Nawet tak niewielkie tereny zieleni są siedliskami dzikich roślin, ptaków i owadów. Poprawiają one również mikroklimat okolicy.

W przestrzeniach zurbanizowanych - szczególnie śródmiejskich, gdzie ceny gruntów są bardzo wysokie - parki kieszonkowe są jedyną możliwością tworzenia nowych przestrzeni publicznych bez wielkoskalowych przebudów. Powstają często na skutek oddolnej aktywności i integracji mieszkańców, np. jako projekt budżetu partycypacyjnego. Mieszkańcy mogą aktywnie uczestniczyć w projektowaniu, realizacji i pielęgnacji takich terenów zieleni.

Małe parki mogą podnosić wartość pobliskich mieszkań - stwierdzono, że atrakcyjnie utrzymywane małe i średnie parki mają pozytywny wpływ na wartość sąsiadujących z nimi nieruchomości.

Należy jednak podkreślić, że w kontekście adaptacji do zmiany klimatu, zwłaszcza retencji wody, lokalnego obniżania temperatury i zwiększania wilgotności powietrza, znaczenie mają parki o powierzchni minimum 12 hektarów. Tworzenie parków kieszonkowych bywa też zagrożeniem dla lokalnej przyrody w przypadkach, kiedy enklawa spontanicznej zieleni zostaje intensywnie zagospodarowana.

Źródła informacji:

https://zzm.krakow.pl/parki-kieszonkowe.html

„Niniejszy materiał został dofinansowany ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Za jego treść odpowiada wyłącznie fundacja Ekologiczna „ Zielona Akcja”Legnica”