Zielone ściany z pnączy są pożądane w naszych ogrodach i innych terenach zieleni, ponieważ zwiększają powierzchnię biologicznie czynną miasta. Rosną bardzo bujnie, tworząc enklawy zieleni. Wspinając się po ścianach wykorzystują miejsca niedostępne dla innych roślin.

Pnącza osuszają fundamenty budynków, przy których rosną, ponieważ pobierają i transpirują dużo wody. Jednocześnie zwiększają wilgotność powietrza i ochładzają je. Ocienienie ściany przez pnącza sprawia, że w letni słoneczny dzień temperatura osłoniętej ściany może być o 30 stopni niższa niż sąsiadującej z nią nagiej ściany. W ten sposób pnącza poprawiają mikroklimat okolicy. Bujne ulistnienie pnączy umożliwia zatrzymywanie dużej ilości pyłów, w pewnym stopniu tłumi też hałas.
Pnącza często poprawiają estetykę ścian i podpór, przy których rosną. Chronią elewacje, ponieważ zmniejszają dobowe wahania temperatury średnio o 3 - 4°C. Chronią też tynk przed kwaśnymi deszczami i zawilgoceniem.
Wiele pnączy ma nektarodajne i pyłkodajne kwiaty, a ponieważ kwitną obficie, są ważnymi roślinami karmowymi dla owadów.
Liczne ptaki wykorzystują pnącza jako miejsca gniazdowania, zjadają również ich owoce.
Ropuchy, a także drobne ssaki, jaki jeże, ryjówki czy myszarki znajdują schronienie w płożących się po ziemi pędach pnączy.

Czego potrzebują pnącza?
Większość pnączy lubi stanowisko słoneczne, przepuszczalną glebę, dostateczną ilość wody w podłożu i zacienienie korzeni przez inne rośliny. Konieczne są podpory – ściany dla pnączy czepiających się przylgami lub korzeniami przybyszowymi, kratownice lub liny dla pnączy owijających się pędami lub częściami liści (wąsami, ogonkami).

Jak sadzić pnącza?
Sadzimy w odległości co najmniej 50 cm od pni drzew, murów czy budynków, co najmniej 1 m od siebie w szpalerze. Należy posadzić rośliny kilka centymetrów głębiej niż rosły w doniczce. Dół pod roślinę powinien mieć wymiary około 50 x 50 x 50 cm. Wypełniamy go mieszanką kompostu z ziemią z wykopu, w miarę potrzeby rozluźnioną piaskiem rzecznym.

Jak pielęgnować pnącza?
Większość pnączy wymaga umiarkowanego podlewania w miarę potrzeby. Wiosną (od kwietnia do końca czerwca) można zasilać rośliny nawozami mineralnymi. Należy regulować pokrój roślin bujnie rosnących. W okresie spoczynku (wczesną wiosną) lub latem prześwietlamy pnącza, usuwając pędy nadmiernie je zagęszczające i najsłabsze. Przycinamy zawsze za rozgałęzieniem lub pąkami. Prowadzimy pnącza płasko na podporach, usuwając pędy zagrażające infrastrukturze budynku (np. wrastające za rynny, rury spustowe, pod poszycie dachu).

Polecane gatunki pnączy:

- dorastające do 6 m

• aktinidia ostrolistna i jej odmiany – wspinające się, jadalne owoce
• aktinidia pstrolistna i jej odmiany – wspinające się, barwne liście
• chmiel zwyczajny ‘Aureus’ – wspinający się, rodzimy
• powojniki botaniczne (wschodni, alpejski, górski, tangucki, pnący) – wspinające się, obfite kwitnienie
• wiciokrzewy: Browna, Heckrotta, japoński, pomorski, przewiercień, Tellmana - wspinające się, pachnące kwiaty

- osiągające około 10 m

• milin amerykański i jego odmiany – samoczepny, okazałe nektarodajne kwiaty
• glicynie: chińska i kwiecista oraz ich odmiany – wspinające się, okazałe i pachnące kwiaty
• akebia pięciolistkowa – wspinająca się, częściowo zimozielona, urocze pachnące kwiaty
• cytryniec chiński – wspinający się, jadalne owoce
• winorośle: japońska i pachnąca – wspinające się, spektakularne jesienne przebarwienie

 - osiągające ponad 20 m

• bluszcz pospolity – samoczepny, rodzimy, zimozielony, pyłkodajne kwiaty, owoce lubiane przez ptaki
• hortensja pnąca – samoczepna, piękne kwiaty
• winobluszcze: trójklapowy i pięciolistkowy – samoczepne, piękne jesienne przebarwienie, nektarodajne kwiaty, owoce lubiane przez ptaki

„Niniejszy materiał został dofinansowany ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Za jego treść odpowiada wyłącznie fundacja Ekologiczna „ Zielona Akcja”Legnica”